Serce – umięśnienie gładkie przedsionków

Węzeł zatokowy posiada  zdolność do spontanicznych wyładowań, które rozpoczynają każdy cykl pracy serca,  narzuca on swój rytm całemu sercu. Węzeł przedsionkowy jest „świecą zapłonową” sterowaną przez pień mózgu – powoduje perystaltyczne skurcze sinusoidowe serca. Odnosi się to wyłącznie do umięśnienia gładkiego serca. Dlatego też ośrodek sterujący impulsami umięśnienia gładkiego całej cewy sercowej widzimy tylko w prawym przedsionku (pochodzący z lewej strony wspólnej cewy sercowej – ponieważ w przeszłości, we wspólnej cewie, ten ośrodek dający początek impulsom serca sterował umięśnieniem gładkim całej cewy sercowej). Tzw. węzeł przedsionkowy jest w zasadzie odpowiedzialny za gładkie umięśnienie serca. 

Konflikt:
Niemożność transportowania wystarczającej ilości krwi (umięśnienie gładkie odpowiedzialne za perystaltykę, podobnie jak w jelicie).
Konflikt lęku o serce, strach, że z sercem coś jest nie w porządku (często powodowany jakimiś dolegliwościami serca wywołanymi przez inny SBS serca lub diagnozą lekarską).

Objawy w fazie ca:
Wzmocnienie unerwienia i skurczów umięśnienia gładkiego prawego przedsionka i (rzadziej) prawej komory, która pierwotnie była lewą cewą sercową. Częstoskurcz przedsionków, odczucie, że serce bije szybciej.

Objawy w fazie pcl:
Wzmożone ruchy całej muskulatury gładkiej serca, migotanie przedsionków (tzw. tachykardia zatokowa). Stopniowo częstotliwość bicia serca normalizuje się.
Chroniczne migotanie przedsionków jest tzw. „zdrowieniem w  zawieszeniu” gładkiej muskulatury serca obydwu przedsionków sterowanych przez prawy węzeł przedsionkowy. Wielokrotne nawroty konfliktu mogą doprowadzić do zmian w budowie zastawek serca (niewydolność zastawek sercowych).

Biologiczny sens:
Wzmocnienie unerwienia i skurczów umięśnienia gładkiego przedsionków w celu zwiększenia wydajności serca.

HH w pniu mózgu, w śródmózgowiu, po stronie lewej i prawej – unerwienie skrzyżowane (wyjątek! wynikający z tego, że w procesie ewolucji serce obróciło się wokół własnej osi i dlatego połączenie między pniem mózgu a narządem jest skrzyżowane).

Przykłady:
1) Pacjent z migotaniem  przedsionków. Treścią konfliktu była diagnoza: „zaburzenia krążenia tętnicy szyjnej wspólnej”. Diagnoza spowodowała strach, że jego serce nie będzie mogło przepompować wystarczającej ilości krwi. Wynikiem tego strachu był konflikt umięśnienia gładkiego przedsionków, a także konflikt „atak przeciwko sercu” z powodu przeprowadzanych  później  kardiologicznych badań.
2) Matka pewnej kobiety zmarła na zawał serca, dlatego kobieta obawia się, że ona też może zachorować na serce, w związku z tym pojawia się u niej częstoskurcz z nieprzyjemnymi odczuciami w okolicy serca.